Demem o ki, geçmişiyle beraber aynalara sırtını döndüğü bugünlerde, delik deşik olan uykularının şahit olduğu keşmekeş rüyalarının gizeminde kayboldukça, zihninin koridorlarından yankılanan avaz avaz vaveylanın ve yüreğinden kabarıp taşan köpük köpük hissiyatın gümrah sularında boğulup gidiyordu. Çıldırmışçasına hırçın olan bu dalgaların arasında kendisine şefkatle uzanacak bir el, kara sularına yanaşacak bir sal umuduyla ayakta kalma savaşı veriyordu. … “Uçurumun Eşiğinde”, ruhî krizler içerisinde bocalayan ve arayış med cezirleri yaşayan İsmail Hakkı’nın penceresinden bir çağrı…
