Bir hayatın kırık aynasında yansıyan hüzünlü ve gülünç anılar… Soytarı Çiçekleri, Dazai’nin iç dünyasına açılan kapılardan biri. Yaşamla alay eden bir hüzün, trajediyi bile bir şaka gibi anlatan bir dil… Her öyküde, yazarın kendine has ironiyle yoğurduğu melankolisi saklı. Dazai; ailesi, dostları, çocukluğu, intihara meyilli düşünceleri ve toplumla çatışan benliği arasında dolaşırken, okuyucuyu da kendi anılarına bir misafir gibi alır. Bazen bir tebessüm, bazen bir iç sıkıntısı… ama her zaman çarpıcı bir içtenlikle. Bir adamın kendini anlatırken aslında hepimizi anlattığı, kederle mizahın iç içe geçtiği benzersiz bir yolculuk.
