O gün İshak, defterinin ilk sayfasına bir cümle yazdı: “Küller arasında büyüyen bir tohumun hikâyesi bu. Ve ben, hâlâ kök salmaya inanıyorum.” Ve o an, sanki dünya bir nefes aldı. Sanki İstanbul’un yorgun taşları, yeni bir hikâye dinlemek için kulağını ona çevirdi.
