Sabah uyandiniz. Üçe ya da bese bölünmüs beton kutucugunuzda banyodan mutfaga, oradan yatak odasina, oturma odasina, en son da hole geldiniz. Kutucugunuzun kapisini kilitleyip çiktiniz. Bir baska mahalledeki bir baska beton kutucuktaki isinize gitmek üzere yollara döküldünüz.Siz kendiliginizden böylece yasayip giderken, MetÜst pencereden sizi izliyordu. Benzer duvarlar arasindan, Orhan Veli'nin "Pencere/ En iyisi pencere…" dizelerine uyup uçan kuslari gözlüyordu ve arada bakislari size takiliyordu.Iste ona Apartman Haikulari'ni yazdiran; bu dokunan, gidiklayan ve kanirtan dizelerin sorumlusu sizsiniz, biziz, komsular ve akrabalar...
