“Babaannemin Lügati” Hüsniye Kozanoğlu’nun geniş kelime dağarcığını torunları metaforu üzerinden genç kuşaklara aktarmayı amaçlıyor. Her madde, günlük yaşamda yaygın biçimde kullandığı ifadeleri doğaçlama olarak kendi ağzından yansıtıyor.
Bir yap-boz gibi parçaların birleştirilmesi halinde ise, bir dönemin Adanası’nın profili, eğitimli bir Cumhuriyet kadınının zihniyet dünyası, mensup olduğu “camia” ve ailenin kültürü, diğer bir ifadeyle “büyük resmin” arka fonda belirmesi amaçlanıyor.
