Yolumu, 1961 sonunda, hapisten çikarken kalbime yazmistim: Çocuklarin tas attigi sapanlari gibi bir sekil... Biri, kuyunun dibini, öbürü kulenin tepesini gösteren iki uç... Bütün sehir yikilsa sesinin gelmeyecegi kuyu; ferdiyetine tam kapanis ve dudaklarini tam kapayis... Tepesinden gök gürültülerinin yayinlanacagi kule ise, cemiyete tüm açilis ve çigligi tam koparis... Ya her seyden büsbütün el etek çekecegim, yahut her seye topyekun el uzatacagim... (Kitabin Içinden)
