Yazma amcim belki sadece anlatmak, paylasmakti. Kirikliklarimi, duygularimi... Bir çiglikti. Teshirci yanimin agir basisiydi. Bir tür sagaltimdi. Ünlü olma istegiydi. Ya da bu saydiklarimdan hiçbiri degildi. Kendim için yazdim. Simdi geriye baktigimda, “Marazi Asklar“ (1992), “Intiharima Iki Saat Kala“ (1993), “Öteki Kadin“ (1997), “Yalnizlik Adasi’nin Erkekleri“ (1991), “Niçin Intihar?“ (1996) ve çok özel nedenlerle -bir baska tutkunun katili olmayi bile göze alarak- “Profili Olmayan Kadin“i (1998) iyi ki yazmisim, diyorum. (Arka Kapak)
