“...Bektas’in mimari çabasi, sonuçta çok radikal bir biçimde temel Modernist paradigmalara yönelik kesin bir vukufave katilima dönüsür. Zaten, Yeni-Atatürkçülük’le Harbernas’in tanimladigi biçimiyle Modern’in uzlasmasindan daha dogal hiçbir sey olmamaliydi; gerçekte, her ikisi de birer ’modernlik projesi’ olduguna göre, bunlarin birgün gelip Türk mimarlik düsüncesinde kesismesi de ayni oranda kaçinilmazdi...“ (Tanitim Yazisindan)
