Cimri, temanin, karakterlerle ve yan ögelerle ustalikla desteklendigi, oyuncularin sahnede yer degistirmelerinden vücutlarinin hareketine kadar her seyin incelikle düsünüldügü bir basyapittir. Molière, Cimri’de trajik bir durumu komediyle anlatir. Aslinda korkunç bir kisiligi olan Harpagon, gülünç bir adamdir, çünkü kendini çok ciddiye alir. Cimrinin para tutkusu, oyunun bazi sahnelerinde gaddarlik, hatta açikça çilginlik noktasina varir. Nitekim Goethe, Cimri’nin bir komedi degil, bir trajedi oldugunu öne sürmüstür.(Tanitim Bülteninden)
