Çocuğum… Cennet davetiyem! Sen bugünlerde dokuz haftalıksın. Bir fasulye tanesi kadar olduğunu söylüyor doktorlar. Organların oluşmaya başlıyormuş. Ne garip değil mi, sen henüz tam oluşmamış olsan da ben seninle sohbet edebiliyorum. Düşünüyorum da; acaba sen bu mektupları okuyabildiğin zamanlarda beraber olacak mıyız? Muhtemelen öyle olacak ama eğer yanında olamayacaksam, şimdiden sana bu mektuplardan çok fazla yazmalıyım. Hakkımda merak edebileceğin birçok şeyi öğrenebilmelisin. Sen dünyaya adımını atmadan önce, baban olarak tüm yeryüzünü pisliklerden temizlemek, her köşesini rengarenk çiçeklerle bezemek ve hatta tüm mutsuz insanların yüzünü güldürebilip, seni öyle karşılamak isterdim… Çocuğum… Hayatımın en güzel şarkısı!
