Yeryüzüne hayat veren iki güzellik; gül ve deniz! Bağrına gülün destanı yazılmış, ağlama gül, deniz! Öyle bir yaşa ki, bıraktığın ayak değil, olsun gülden iz! Biz; ottan çöpten, etten kemikten değil, GÜLDENİZ!
Sözlerim, ne Allah'ın (c.c.) ne de Rasûlü'nün (s.a.v.) sevgisini anlatmaya kâfi gelemez elbette. Yazdıklarımla da bu sevgiyi ifade edebildiğimi söyleyemem; fakat içinde Allah (c.c.) ve Rasûlü (s.a.v.) olduğu için kelimeler, cümleler, satırlar, şiirler, yazılar güzelleşiyor… Rabbim (c.c.), son nefesimize kadar sevgisini yüreğimizde yaşatmayı nasip etsin.
Bu sevginin ifadesini sadece sözlerle değil, özle de ifade edebilmeyi nasip eylesin…
