“Eruh’un bir köyündenim. Büyüdügüm, kök saldigim bana göre dünyanin en güzel yerinde çok mutluydum. Orasi atalarimin topraklariydi. Bizler hayvancilik ve tarim disinda bir sey bilmeyiz. Yillardir bir belanin içine düstük. Bütün insanlar telef oldu. Iki tarafin arasinda kaldik: Bir yanimizda daglara çikan bizim çocuklar, öbür tarafta asker olan gene bizim çocuklar. Gece dagdakiler gelir “biz sizin için daga çiktik“ derler, gündüz askerler gelir “biz sizin için burdayiz“ derlerdi. Sen bizim gibi arada kalmis, sikismis, ne tarafa gidecegini bilmeyen insanlarin hikayesini çek“ (Tanitim Bülteninden)
