Egeli, yemesini, içmesini, gülmesini, eglenmesini iyi bilir. Sakadan anlar, saka yapmayi sever. Çogu Egelinin Yunus kadar, Mevlana kadar engin bir hosgörüsü vardir. Yeri geldiginde Nasrettin Hoca gibi, kendisiyle de dalga geçmesini iyi bilir. Yerine göre de efedir; ufacik bir kivilcimdan ates alir, öfkesini dizginleyemez, alir martini, çikar daglara. Egeli, genelde sabirlidir; ama sabri tasip da "Yetti gari ülen!" dedi mi karsisinda duranin vay haline! Egeli, dostunu sever, düsmanina da kiyar. Yurt topragina göz koyanin karsisinda kaya gibi durur, is basa düstü mü, kadini bile attigini vurur. Inanmayan açsin Kurtulus Savasi tarihini Gördesli Makbule'nin, Aydinli Çete Emir Ayse'nin neler yaptiklarini okusun.
