Sefa Kaplan uzun bir aradan sonra siirin ölümle ve ölümün bir biçimi olarak intiharla iç içe geçmis ve hatta özdesmisliklerini adeta antolojik bir sirayla kendi edebi dil ve dünyasinda ele aliyor. Poetik olan ölüme hep en çok yakisan -ya da tam tersi ! Yeniden yeni siirleriyle 6 :45'de.(Tanitim Bülteninden)
