Bir varmis, bir yokmus, evvel zaman içinde kalbur saman içinde vakti zamanin birinde bir Keloglan varmis. Bu Keloglan bir sigirtmacin ogluymus. Ayagina hafif, isbilir biri oldugu için köylü Keloglan’i çok severmis. Bir gün sigirlari babasyla toplayip gütmeye götürürken iki köylü çikagelmis:Yahu Keloglan sen hiç cuma namazina gelmiyorsun, bugün cuma. Gel seni namaza götürelim.Saka mi yapiyorsunuz?diye Keloglan yanit vermis.Isim basimdan askin.Sigirlar bir yanda , danalar öte yanda. Simdi namazin sirasi mi?Tabi sirasi!.. Sen kafir misin Keloglan?Seni seni cumaya götürmeden gider miyiz! Hiç kusura kalma. Babasi bakmis olacak gibi degil. Danalar, sigirlar orrada kalip yitecek. Sonra da ’neden yitirdiniz’ diye ücretlerini kesecekler. Çok kizmis. (Kitabin Içinden)
