Kara Saray’ın harabe kulelerinin içinde yaşardı karanlıktan doğma olan. O dengenin bir tarafı, düşmüşlerin ve gölgenin efendisiydi. İntikamını alarak düşmanlarını devirerek oturmuştu tahtına. Işık koruyucuları ardına bakmadan kaçarken onun kahkahaları duyuluyordu dokuz diyarda. Cesedine basarak geçtiği kraliçenin ve kellesini fırlatıp attığı kralın kızını; düşmanlarının değer verdiği tek kişiyi, son savaş için yanında tutuyor, yeni savaşa kadar şimdiki zaferinin tadını çıkarıyordu.
Aksız kara gözleri tacında dolanırken; “Dünyanın sonuna hoş geldiniz,” dedi Notric Kraliçesi.
