İnsancıklarım geliniz, Ümit ışıkları akseden göğe avuç açalım, Gelin insancıklarım, Kırık dökük tebessümlerimizi toplayıp, Yeni bir dünya yapalım.
Öyle bir dünya ki bu, Ümitlerimizden olacak mihveri, Yağmur beklemiyoruz asla, huzur yağacak gökten, Yaprak, çiçek faydasız, Arzularımız yeşerecek yaprak yerine, Ve, hazzın meyvelerini koparacağız ağaçlardan.
Bir hazin pigmalyondur bu, İnsancıklarım, Dillerimizde kıyamet gününe kadar.
