Yalnizliklar adasina hapsettigim mahkumlar ayaklandilar ve dile geldiler. Denizleri asamayan bu mahkumlarin, kumsaldaki varliklariyla yokluklari bir olmustu. Deniz onlari yine alip götürmek üzereyken, agaçlarin birbirleriyle fisildayislarini duydular. Dallar ve yapraklar uzun birer kol olup yardima yetistiler ve rüzgar onlari göge çikardi. Yildizlari hizla saydiklari gökyüzünden bir merdivenle asagiya indiler ve mahkumiyetlerinin sona erdigini ilan ettiler.(Tanitim Bülteninden)
