50 yili askin süredir 113 film: Atif Yilmaz, ölümüne kadar neredeyse hiç sinema kitabi okumadigini söylese ve sinemayi bir sanat olarak hafife aldigini yer yer ifade etse de, katiksiz bir sinema asigiydi ve bütün ömürün sinema sanatina adadi. Yilda alti film birden çektigi de oldu, uzun yillar hiç kamera arkasina geçmedigi de. Ortaokulda bir arkadasinin taktigini söyledigi isimel bir ‘rejisör’dü: halk onu böyle tanidi, böyle sevdi. Keza, halk filmlerinin yönetmeniydi, halka sevecegi filmler yapti. Dahasi sinemadan kazandi, sinemadan borçlandi, yoksul düstü, sinemadan kadinlar sevdi, hayatina giren kadinlar sinema yolculugunda onu hiç yalniz birakmadilar. Tek kelimeyle Atif Yilmaz ülke sinemasinin ‘rejisör’üydü.
