Eger yaralamiyorsa bir siirin misralari artik; Satirlari okunurken yaslar süzülmüyorsa yanagindan… Bir sarki acitmiyorsa canini eskisi gibi; Ask bitmis; giden unutulmus… Kus civiltilari ile dolan bahçe sessizlige gömülmüsse eger; Ahenkle dans eden saçlar beyaza bürünmüs; Yanaklarda çizgiler belirmis! Asilmasi güç tas duvarlar örülmüs; Kim bilir belki de hayat bitmis… Âsiklar ölmüs… O bitmez sandigin büyük sevdan, viraneye dönmüs… Artik acitmiyorsa bir siirin misralari; Giden gitmis… Kalana, hayat sen ne bossun dedirtmis…
