“tufandi, benden sonra, yine gelecek, görüntünün, gürültünün ve hareketin ardindan, sessizlikle, boslukta, mülksüzlükte, esersizlikte, faciada, o, anarsi...“ (Arka Kapak) Insan: hayal kuran varlik, tahayyül ile gerçek arasina sikismis, kendini, sikistigi yerden disari, disina firlatan, sürekli, yasayan, ölen. Intihar etmeyip yasiyor olmak; hayatin en büyük ve basit gerçegi. Bu dünyayi ve bu varligi degistirme arzusu ile gündelik hayati, oldugu gibi, geldigi gibi kabullenmenin, sürdürüyor olmanin zorunluluklari (içgüdü, istek, arzu, irade) ve zorluklari arasinda gerilim; bu yüzyil sonunda, kisiyi ve isyanini var kilan yegane imkan. Yasiyor olmak, her kusak ve kisi için, bugün, burada, olabilmek için, kalicilasmak için, didinmek, hep daha fazla: malin, mülkün, edimin ve sözün fazlasi için. (Kitabin Içinden)
