Büyük denizlerin sonsuz arayışı içinde, nehir gibi günler içimden akıp gidiyor. Bir çocuk gibi coşkulu, masmavi, berrak ve temiz... Akıyor, kabarıyor ve kıyılara çarparak, umursamadan, engel tanımadan ilerliyor. Nehri durdurmaya çalıştım. Ona dinlenecek, soluk alacak bir taşın varlığını göstermeye çalıştım... “Bak, orada,” dedim, ama o beni dinlemedi.
Şifa bir süreçtir, çabalayarak ulaştığınız bir sonuç değildir. Nehir gibi yaşamlarımız her an değişir, dönüşür, bazen dibe çekiliriz, bazen bir dalgayla yükseliriz. Şifa, o sürece izin vermek, onunla savaşmadan, iyileşmeyi değil, olmayı kabul etme yoludur ve yol hiç bitmez. Şifa, siz sonuç beklerken yaşananlar ve size dokunanlarla dönüşümünüzdür.
