O, her makamda ve mertebede ayri bir yüz, her yüzde ayri bir güzellik, her güzellikte ayri bir ask, her askta ayri bir gamze, her gamzede ayri bir eda, her edada ayri bir isve, her isvede ayri bir naz ve her yerde ayri bir baslangiç gösterir. Bu nedenle dîvâne ve perisan âsik, türlü hâllere ve sevdalara ugrar. Gâh kabz, gâh celâl ve gâh bast mazhari olarak, zevk, sevk, safâ ve cemâl üzre naz ve niyâzla sifatlanmis olur. Böyle olunca, ârif niçin kendisini belirli bir itikâdla ve hâlle kayitlasin?
