Korkuyorsun biliyorum. En çok da kendinden. Ha bir de ölümden... En çok da yaslanarak ölmekten. Bir de yalniz ölmekten. Tüm ölümler yalniz gerçeklesmez mi peki? Enkaz altinda zevkle aci arasi inleyen; is üstü, üzerine çullanan koca yiginin altindaki fahiseden ne farkin var? Ellerin kirli, kulaklarin duydugun onca sözden sonra kir pas içinde, gördüklerin cabasi. Peki dil? Nereye dokunacagini bilir. En kirlisi de o degil mi? Yüregi ve zihni kirleten, dil yarasi… Ve bunca kirlenmislikler arasinda temiz kalan tek sey uçurtmasiydi. Unutma çocuk! Uçurtmalar kirlenmez.(Tanitim Bülteninden)
